Yemek veya yemek turizmi, hem yakın hem de uzak, benzersiz ve unutulmaz yeme ve içme deneyimlerinin arayışıdır. Mutfak turizmi tarım turizminden farklıdır, çünkü mutfak turizmi kültür turizminin bir alt kümesi olarak kabul edilirken, tarım turizmi kırsal turizmin bir alt kümesi olarak kabul edilir, ancak mutfak turizmi ve tarım turizmi ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. mutfak tarımda bulunabilir. Mutfak/yemek turizmi gurme yemeklerle sınırlı değildir. Yemek turizmi, deneyimsel seyahatin bir alt kategorisi olarak düşünülebilir. Birçok şehir, bölge veya ülke yemekleriyle tanınırken, mutfak turizmi yemek kültürü ile sınırlı değildir. Her turist günde yaklaşık üç kez yemek yer ve bu da yemeği turizmin temel ekonomik itici güçlerinden biri haline getirir. İrlanda, Peru ve Kanada gibi ülkeler, mutfak turizminin gelişimine önemli bir yatırım yapıyor ve gıda turizmi promosyonu ve ürün geliştirmenin bir sonucu olarak ziyaretçi harcamaları ve gecelemelerin artmasıyla sonuçlar alıyor. Yemek turizmi, yemek pişirme dersleri almak; yiyecek veya içecek turlarına çıkmak; yiyecek ve içecek festivallerine katılmak; özel yemek deneyimlerine katılmak, özel perakende satış noktalarında alışveriş yapmak; ve çiftlikleri, pazarları ve üreticileri ziyaret etmek. Farklı mutfakları keşfetmek her zaman boş zaman ve seyahat anlarıyla ilişkilendirilmiştir, ancak yemek turizmi kavramı son zamanlarda tabağın ötesindeki etkinlikleri kapsayacak şekilde gelişmiştir. Bunlar, mutfak geleneklerini bölgesel kimliğin ve kültürel mirasın bir dayanağı olarak gören ve yemek ve toplum arasındaki ilişkiye değer veren turistik ve eğlence faaliyetleridir.  Dünya’da  gastronomi turizminde pay sahibi olan İtalya, Fransa ve İspanya gibi ülkeler gastronomi turizmi sayesinde turizm gelirlerinin büyük kısmını gastronomiden elde ettiği bilinmektedir. Toplumu bir diğerinden ayıran en büyük özellik yemek kültürüdür. Ülkenin konumu, iklim koşulları ve coğrafi özellikleri kültüre yön veren unsurlardır. Nitekim soğuk bir iklim kuşağında insanlar tatlı ağırlıklı beslenirken, Akdeniz iklim kuşağındakiler yeşillik ağırlıklı beslenmesi toplumun zaman içerisindeki yaşamsal faaliyetlerine göre oluşmaktadır. Gastronomi turizminin kökeninde tarım, kültür ve turizm yer almaktadır. Tarım, ürünü sunmaktadır, kültür; tarihi,  turizm ise; alt yapıyı ve hizmetleri sağlamaktadır. Tüm bu unsurlar, Gastronomi Turizmi altında toplanmaktadır. Yemek turizminin en gelişmiş türleri kuşkusuz yöresel lezzetler. Bir yöreye özgü yemekler, özellikle de düzenli yapılan etkinliklerle tanıtıldığında binlerce kişiyi o bölgeye çekebiliyor. Gastronomi turizmi deyince akla Kıta Avrupa’sından Akdeniz ülkeleri gelse de, dünyada bu iş için en çok örgütlenen ülke ABD olarak çıkıyor. Yemek turizmiyle ilgili faaliyette bulunan restoran, aşçılık okulu, seyahat acentası, otel gibi ilgili tüm paydaşları baz alan sıralamaya göre, ABD’de 17 bin 879 topluluk yemek turizmi için çalışıyor. Dünyada yemek turizminde en aktif 50 ülkenin toplamında ise bu rakam 33 bin 522 olarak hesaplanıyor. Bir başka deyişle, yemek turizmi için çalışan kurum, şirket ya da toplulukların yüzde 53’ü ABD’de bulunuyor. Türkiye’de yemek turizmiyle ilgili faaliyette bulunan kurum, şirket, toplulukların sayısı sadece 94. Bu rakamla dünya sıralamasında 23’üncü olabilen Türkiye; ABD, Avustralya, Kanada gibi denizaşırı rakiplerinin yanı sıra Fransa, İspanya, Yunanistan gibi pek çok Akdeniz ülkesinin de gerisinde yer alıyor.

Kaynaklar:

1.https://en.wikipedia.org/https://

2.foodandroad.com/food-tourism/